ريسك‌هاي رتبه‌بندي شده در پروژه‌هاي ملي ایران

* اعداد داخل پرانتز رتبه دي فازي شده ريسك هاي پروژه هاي ملي به كمك روش تصميم گيري چند معياره گروهي فازي است. 

 آماده نبودن پروژه های مرتبط که تکمیل پروژه، مستلزم تکمیل قبلی آنهاست. (۱)
 ضعف و یا تغییر سریع نماینده کارفرما (مجری طرح) (۲)
 نظارت ضعیف مشاور در سایت (۳)
 تأخیر در تأمین نقدینگی کارگاه از طرف دفتر مرکزی پیمانکار (۴)
 ناهماهنگی بین بخش های مختلف داخل دستگاه کارفرما (۵)
 عدم تخصیص کافی و واقعی اعتبارات به طرح و پروژه ها (۶)
 تأخیر در تهیه اسناد طراحی و طولانی شدن مطالعات (۷)
 پیچیدگی طراحی پروژه (۸)
 تغییرات عمده و اصلی در ساختار سازمانی کارفرما (۹)
 تغییرات در قوانین و مقررات در طول اجرای پروژه (۱۰)
 کیفیت پایین نیروی انسانی پیمانکار (کارشناسی) (۱۱)
 عدم تضمین واردات تجهیزات مود نیاز در وضعیت عدم ثبات سیاسی (۱۲)
 روابط غیرشفاف پیمانکار با نمایندگان سایر قوای کشور (۱۳)
 بروز تغییرات در محدوده کار ناشی از خواسته های کارفرما (۱۴)
 عدم وجود سیستم به روز تعمیر و نگهداری ماشین آلات (۱۵)
 محدودیت سقف ۲۵ درصد افزایش مقادیر کارها (۱۶)
 تأخیر در فرایند پرداخت های کارفرما (۱۷)
 خطا و تناقضها در استاد طراحی(۱۸)
 تأخیر کارفرما در تحویل بدون معارض زمین (۱۹)
 برنامه ریزی ضعیف اجرایی پیمانکار (۲۰)
 فرسوده بودن ماشین آلات و تجهیزات پیمانکار (۲۱)
 تجربیات محدود دستگاه های قضایی کشور در حل و فصل دعاوی مربوط (۲۲)
 عدم دسترسی به مصالح مناسب در نزدیکی پروژه مانند منابع قرضه مناسب (۲۳)
 مشکلات ناشی از تورم و عدم جبران تعديل (۲۴)
 تأخیر مشاور در دادن دستور کارها و رسیدگی و تأیید صورت جلسات تغییرات (۲۵)
 ناتوانی پیمانکاران جزء در اجرای پروژه مطابق برنامه زمان بندی (۲۶)
 صدور دستور تغییرات کارفرما در حین ساخت (۲۷)
 کمبود مصالح در بازار (۲۸)
 تأخیر مشاور در بررسی و تأیید اسناد طراحی پیمانکار (در قراردادهای طرح و ساخت) (۲۹)

http://wikipm.ir/category/digital-library